Erzincan’ın farklı bölgelerinde küçükbaş hayvancılıkla uğraşan göçer aileler, yılın çeşitli dönemlerinde yer değiştirmek zorunda kalarak, doğanın zorlu koşullarına karşı direniyor. Göçerler, hayvancılığa uygun dağlık bölgelerde kurdukları çadırlarda, pek çok imkândan mahrum bir yaşam sürüyor.
Göçer kadınlardan Çiçek Bulunmaz, bu yaşamın zorluklarını şu sözlerle ifade ediyor: “Hayatımızdan pek memnun değiliz. Çünkü zor şartlarda yaşıyoruz. Dağlarda ömrümüz geçtiği için ilkel şartlardayız. Hayvanlarımızdan elde ettiğimiz sütle yağ, ayran, peynir gibi gıda ürünleri hazırlıyoruz. Bunları satarak geçimimizi sağlıyoruz.”
Zorlu Bir Yaşam, Kesintisiz Mesai
Göçerler, hem kendileri hem de hayvanları için kurdukları çadırlarda gün aydınlanmadan başlayan zorlu bir mesaiye gece geç saatlere kadar devam ediyor. Yüzlerce hayvanın bakımını üstlenen bu aileler, teknolojiden ve modern yaşamın sunduğu birçok imkândan uzak, doğanın içinde kendi ayakları üzerinde durmaya çalışıyor.
Göçerlerin yaşamı, pek çok zorlukla dolu olmasına rağmen, doğayla iç içe olmanın ve kendi ürettikleriyle geçinmenin verdiği bir tatmin de barındırıyor. Ancak, bu zor koşullar altında yaşamak, özellikle teknolojik ve sosyal imkanlardan uzak kalmak, göçerlerin yaşamını daha da zorlaştırıyor.
